Umowa kupna-sprzedaży mieszkania (a właściwie – zgodnie z Kodeksem Cywilnym – umowa sprzedaży, bo taką kategorią posługują się przepisy prawa) jest umową cywilną,w której dotychczasowy właściciel zobowiązuje się przelać na nabywcę prawo własności mieszkania. Przywołany już Kodeks Cywilny określa także, że w przypadku kupna-sprzedaży mieszkania (a ogólnie, nieruchomości) umowa musi mieć formę aktu notarialnego (Art. 158.: „Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.”). Umowę kupna mieszkania mogą zawierać tylko osoby posiadające zdolność do czynności prawnych, a mogą to być zarówno osoby fizyczne, jak i prawne. W umowie takiej sprzedający zobowiązuje się do przekazania prawa własności i oddania mieszkania kupującemu. ten ostatni natomiast ma obowiązek za nie zapłacić (w wysokości i sposobie określonych w dokumencie) oraz odebrać przekazane mieszkanie. Sprzedający oczywiście musi mieć możliwość zarządzania prawem własności mieszkania, które sprzedaje. rzecz jasna z realizacją umowy kupna-sprzedaży mieszkania łączy się sporo czynności, wśród których warto nadmienić o sprawdzeniu stanu prawnego i technicznego mieszkania, jego zadłużenia (o ile istnieje), obciążeń, ewentualnych zaległości z nimi związanych. Notariusze potwierdzający umowy kupna-sprzedaży mieszkania z reguły dysponują standardowymi teksami tychże umów. Jednak czasami może zaistnieć konieczność zawarcia w takiej umowie dodatkowych punktów. Dodatkowo rozwaga i przezorność (wskazana przy zakupie nieruchomości, która jest na ogół dość znacznej wartości) sugerują skonsultowanie zapisów umowy z prawnikiem, który wytłumaczy znaczenie poszczególnych zapisów lub wskaże ewentualne zagrożenia czy pułapki wynikające z tak a nie inaczej sformułowanej umowy kupna-sprzedaży mieszkania.